پژوهش

گام هایی ساده برای تصمیمی مهم و سرنوشت ساز در ورود به مسیر طلبگی

طلبگی آتشی است که در دل افروخته می شود. همان نوری که در قلب تو به امانت گذاشته می شود. اینکه این آتش چه زمان و به دست چه کسی در دل ما افکنده شده، …..کسی چه می داند! اما هرچه هست ما را بی سروسامان به هرجا که بخواهد، با خود می برد. طلبگی شوری است شیرین. عشقی است بی وصال. رشته محبتی است که بر گردن عاشق افتاده و بیخود شده از خویش به دنبال یار، می رود. می دود. زمین می خورد و کشان کشان می رود. اما از رفتن باز نمی ایستد. چون در دل آتشی دارد که قلبش را روشن می کند. چراغی دارد که مسیرش را می افروزد. امیدی دارد که چشمش را بیدار نگه می دارد.

مسیر طلبگی، مسیری است بس دشوار، طولانی، پرپیچ و خم، لغزنده و پر حادثه. مردِ راه می خواهد. مبارزی آزموده در میدان عشق، سری پر شور، زبانی سرخ، پایی استوار، دستی چنگ زده بر ریسمان توکل، دلی صبور و قلبی گداخته از نور بی منتهای حقیقت می خواهد.